Richard Leonce Chardboy
twitter:@chardboy77
simu:0766399341
email:chardboy74@gmail.com
Mungu amenibariki sana kuzaliwa katika kizazi hiki, amenibariki zaidi
kwa kuniweka Tanzania, nchi yenye kilometa za mraba zaidi ya 945,200.
Lakini bado ina tatizo la upungufu wa viwanja vya michezo na maeneo ya
wazi.
Hapa unaizungumzia nchi inayoshika nafasi ya 31 kwa ukubwa duniani na
ina watu wanaopenda sana michezo hususani mpira wa miguu.
Ina mashabiki ambao huwa wanalia machozi pale refa anapotoa kadi
nyekundu kwa wachezaji wa timu zao. Ina mashabiki ambao pamoja na
viingilio vikubwa vya mechi, bado wanajitahidi kwenda viwanjani ambako
pia huambulia maumivu kwa timu zao kufungwa na timu za nje lakini bado
wanaenda tena katika mechi ijayo.
Tanzania bado ina mashabiki, hususani wa vilabu vikubwa vya Simba na
Yanga ambao husafiri na timu hizo kila zinapokwenda kwa ajili ya
kuzishangilia.
Najivunia sana kuwa raia wa hii nchi kwa kweli.
Najivuna kwa sababu nimeshuhudia kipaji murua cha Edibily Jonas
Lunyamila. Kuna beki wa zamani wa Sports Club Villa ya Uganda, soka
yake ulitamatishwa na chenga ya Lunyamila mwishoni mwa miaka ya 1990.
Nikashuhudia ulinzi wa Boniface Pawasa, beki maridadi sana kuwahi
kumshuhudia akiichezea Simba ya Dar es Salaam. Pawasa alikua vizuri
sana. Kuna kipindi Simba waliweka kambi kwenye hoteli ya Bahari Beach,
basi Pawasa alikuwa anakimbia kutoka Bahari Beach mpaka uwanja wa
uhuru akiwaacha wenzake wanasubiri basi kwenda mazoezini.
Nikamuona Mohamed Banka akicheza kwa madaha, nikamwona Abdallah Juma
Akifunga kadiri ya mapenzi yake.
Nimeona mengi lakini mwisho nikaona mikono ya dhahabu ya Juma Kaseja.
Namheshimu sana Juma na ninamwandika leo si kwa sababu ya uwezo wake
tu, bali kwa hiki kitu cha ajabu ambacho wengi tulidhani ni tatizo la
soka letu.
Pesa.
Wakati Juma Kaseja anaichezea timu ya taifa ya Tanzania kwa mara ya
kwanza, posho waliyokuwa wakilipwa wachezaji kwa siku ilikuwa shilingi
1500/- kwa siku. Hiyo siyo zamani sana, ni miaka hii hii ya 2000.
Timu haikuwa siyo tu na jezi za mazoezi, bali hata jezi maalumu ya
timu ya Taifa ilikuwa haijulikani. Kama unaijua jezi ya Timu ya Taifa
kabla ya mwaka 2006 hebu nisahihishe.
Tulikuwa na vifaa duni, uwanja wa mazoezi wa Karume mbovu, timu
inasafiri kwa basi tena masafa marefu tu, wachezaji wanafanya mazoezi
na jezi za vilabu vyao na mambo mengine mengi tu ya kusikitisha sana.
Kwa wakati huo tuliamini tatizo ni pesa, tuliota kwamba siku tukipata
pesa, tutafanya vizuri tu.
Tuliamini hivyo kwa sababu hatukuwa na pesa. Tulitamani angalau
kuwalipa wachezaji wetu posho ya shilingi hata 10000/- kwa siku lakini
hatukuwa nazo.
Kilia mtu aliamini tulifanya vibaya kwa sababu hatukuwa na pesa na
tungefanya vizuri kama tungepata pesa. Hivi ndivyo akili ya masikini
yeyote ilivyo. Kijana masikini anaamini akipata pesa ataoa mwanamke
mzuri na atakuwa na furaha.
Miaka ikaenda, Juma Kaseja na wenzake akina Tomas Mashala, Alphonce
Modest na Mecky Maxime wakaendelea kuitumikia nchi yetu tu hivyo
hivyo, wakifungwa tunawatukana, wakishinda tunaamini wangeweza zaidi
kama tungekuwa na pesa.
Kizazi chao kikapungua, Juma akaja kucheza tena na kizazi cha akina
Henry Joseph, Nizar Khalfan na Amir Maftah.
Hawa walipata pesa, walipata pesa ambayo Juma hakuwahi kutarajia
kwamba anaweza kuipata akiwa na timu ya Taifa.
Tukaamini kwamba tutafanya vizuri kwa sababu tumeanza kupata wadhamini
na wanawapa wachezaji wetu pesa.
Tukaanza kutengeneza yimu ya vijana, akina Jery Tegete, Yusuph Mgwao,
Kiggi Makasy na Mrisho Ngassa. Tukasema hii ikikua itatupa furaha kwa
sababu sasa tuna pesa.
Lakini ikawa kinyume. Wakacheza mpaka sasa wanaitwa wakongwe, bado
hawakutupa ambacho tulikitarajia.
Tukajiuliza tatizo ni nini? Labda tatizo ni kocha. Tukamwondoa kocha
wetu kipenzi lakini hatukufanikiwa kufanya vizuri.
Ninapoandika makala haya kwa uchungu sana, wachezaji wa Timu ya taifa
wapo kambini. Huko wanalipwa posho ya shilingi 50,000 kwa siku ambayo
siyo ndogo kwa sababu maisha ya Mtanzania wa kawaida tunayajua.
Timu inakaa katika kambi nzuri, ina vifaa mpaka vya ziada. Tuna pesa
nyingi lakini bado nyavu za wapinzani hazichezi. Labda moto umepishana
na dhahabu na sasa dhahabu haing'ai. Labda sasa tuna pesa ila hatuna
tena wachezaji wazuri na ndio maana TFF waliamua kutumia pesa kutafuta
vipaji nchi nzima. Kazi ambayo haiwahusu kwa sababu timu ya Taifa siyo
klabu.
Pamoja na kuwa na pesa sasa hivi, bado timu yetu ya taifa haieleweki
inavaa jezi gani, inabadili jezi kulingana na upepo wa maisha.
Hatusemi watumie jezi ile ile na isiboreshwe, hapana. Lakini basi kwa
nini hatuna rangi maalum ya timu ya Taifa ambayo hata mashabiki
wanavaa?
Kwa sababu tuna pesa nyingi leo, tukataka tutumie baadhi yake kufanya
mchakato wa kubadili jina la timu ya Taifa. Sijui hili lililopo lina
tatizo gani, shukrani za dhati kwa serikali kwa kusitisha mpango huo.
Pesa siyo mbaya, na huwezi kuendesha mpira kama huna pesa, lakini
Sababu ya mchezaji kucheza chini ya kiwango leo hii ni ipi?
Kuna timu huwapeleka wachezaji wake Uturuki kuweka kambi, inawalipa
mishahara mizuri kwa wakati halafu wakirudi bado hawafanyi vizuri.
Kuna timu ina kila kitu, ina uwanja mzuri, ina vifaa, ina mabasi ya
kisasa, ina timu ya vijana lakini bado haifanyi vizuri kimataifa.
Kuna timu illijaribu kurudi katika msingi, ikapandisha timu yake ya
vijana ambayo ilikuwa nzuri. Tukasema ikiaminiwa na ikilipwa vizuri
itafanya vizuri lakini bado ilipopandishwa haikuleta nzjibu
yaliyotarajiwa.
Ndugu zangu, nikiyafikiria yote hayo naanza kuamini kwamba tatizo la
mpira wetu siyo pesa.
Tena yawezekana pesa ndiyo mchawi wa soka letu.
Ndiyo, ni pesa inayotufanya tushindane kumsajili Emmanuel Okwi bila
kujali kama ataisaidia timu au la.
Wakati akina Juma wanacheza bila pesa nyingi, ndoto ilikua ni kupata
pesa siku moja. Na kwa sababu hapa kwetu pesa ndio kila kitu basi
baada ya pesa kupatikana tukawa ndio tumemaliza kila kitu pia.
Bahati mbaya hatuna mwanasoka aliyecheza Ulaya kisha akaja kuimiliki
Sinza nzima kama wanavyofanya akina Yaya Toure huko Ivory Coast.
Tungekuwa naye angalau angewaonesha wachezaji wetu kwamba kuna pesa
nyingi zaidi ya hizi za Azam, Simba na Yanga.
Tunajua kwamba wachezaji wetu hawana msingi mzuri tangu utotoni,
lakini mimi naamini kwamba wangeweza angalau kuwa kichwa cha mbwa kama
wameshindwa hata kuwa mkia wa Simba.
Hakuna siasa inayompeleka mchezaji Ulaya. Ni kujituma kwake tu. Demba
Ba alijipeleka Ulaya mwenyewe, hakupelekwa na mtu wanaemsubiri
wachezaji wetu jamani.
Namhurumia sana shabiki, shabiki anaumia sana zaidi ya mchezaji pale
timu inapofungwa kwa sababu yeye hapati chochote, sana sana anaumia
kwenye daladala, anaumia kwenye kiingilio, anaumia akiporwa pesa zake
pale uwanja wa taifa. Anatarajia kupona uchungu wake kwa kuona tu
nyavu zikicheza, tofauti na nyinyi wachezaji.
Nyinyi mna tabu gani, mkijeruhiwa mnatibiwa, mpira mmepewa vipaji na
Mungu, mkifungwa mnajipoza na posho. Basi jitumeni, fanyeni mazoezi na
mfanye vizuri kwenye mechi ili pesa ionekane ndio ilikua tatizo enzi
za akina Juma.
Inatia hasira sana, akija kocha anayetoa mazoezi magumu kwa wachezaji
basi kocha huyo hawezi kudumu katika klabu. Wachezaji wetu wanajua cha
kufanya ili kocha afukuzwe kwa sababu hapa kwetu kocha sie
anayewasajili na siye anayewapa mikataba.
Sijui tatizo ni nini, kwa nini tunapenda sana mpira lakini mpira hautupendi?
Kama tatizo letu siyo pesa, tatizo letu ni nini?
twitter:@chardboy77
simu:0766399341
email:chardboy74@gmail.com
Mungu amenibariki sana kuzaliwa katika kizazi hiki, amenibariki zaidi
kwa kuniweka Tanzania, nchi yenye kilometa za mraba zaidi ya 945,200.
Lakini bado ina tatizo la upungufu wa viwanja vya michezo na maeneo ya
wazi.
Hapa unaizungumzia nchi inayoshika nafasi ya 31 kwa ukubwa duniani na
ina watu wanaopenda sana michezo hususani mpira wa miguu.
Ina mashabiki ambao huwa wanalia machozi pale refa anapotoa kadi
nyekundu kwa wachezaji wa timu zao. Ina mashabiki ambao pamoja na
viingilio vikubwa vya mechi, bado wanajitahidi kwenda viwanjani ambako
pia huambulia maumivu kwa timu zao kufungwa na timu za nje lakini bado
wanaenda tena katika mechi ijayo.
Tanzania bado ina mashabiki, hususani wa vilabu vikubwa vya Simba na
Yanga ambao husafiri na timu hizo kila zinapokwenda kwa ajili ya
kuzishangilia.
Najivunia sana kuwa raia wa hii nchi kwa kweli.
Najivuna kwa sababu nimeshuhudia kipaji murua cha Edibily Jonas
Lunyamila. Kuna beki wa zamani wa Sports Club Villa ya Uganda, soka
yake ulitamatishwa na chenga ya Lunyamila mwishoni mwa miaka ya 1990.
Nikashuhudia ulinzi wa Boniface Pawasa, beki maridadi sana kuwahi
kumshuhudia akiichezea Simba ya Dar es Salaam. Pawasa alikua vizuri
sana. Kuna kipindi Simba waliweka kambi kwenye hoteli ya Bahari Beach,
basi Pawasa alikuwa anakimbia kutoka Bahari Beach mpaka uwanja wa
uhuru akiwaacha wenzake wanasubiri basi kwenda mazoezini.
Nikamuona Mohamed Banka akicheza kwa madaha, nikamwona Abdallah Juma
Akifunga kadiri ya mapenzi yake.
Nimeona mengi lakini mwisho nikaona mikono ya dhahabu ya Juma Kaseja.
Namheshimu sana Juma na ninamwandika leo si kwa sababu ya uwezo wake
tu, bali kwa hiki kitu cha ajabu ambacho wengi tulidhani ni tatizo la
soka letu.
Pesa.
Wakati Juma Kaseja anaichezea timu ya taifa ya Tanzania kwa mara ya
kwanza, posho waliyokuwa wakilipwa wachezaji kwa siku ilikuwa shilingi
1500/- kwa siku. Hiyo siyo zamani sana, ni miaka hii hii ya 2000.
Timu haikuwa siyo tu na jezi za mazoezi, bali hata jezi maalumu ya
timu ya Taifa ilikuwa haijulikani. Kama unaijua jezi ya Timu ya Taifa
kabla ya mwaka 2006 hebu nisahihishe.
Tulikuwa na vifaa duni, uwanja wa mazoezi wa Karume mbovu, timu
inasafiri kwa basi tena masafa marefu tu, wachezaji wanafanya mazoezi
na jezi za vilabu vyao na mambo mengine mengi tu ya kusikitisha sana.
Kwa wakati huo tuliamini tatizo ni pesa, tuliota kwamba siku tukipata
pesa, tutafanya vizuri tu.
Tuliamini hivyo kwa sababu hatukuwa na pesa. Tulitamani angalau
kuwalipa wachezaji wetu posho ya shilingi hata 10000/- kwa siku lakini
hatukuwa nazo.
Kilia mtu aliamini tulifanya vibaya kwa sababu hatukuwa na pesa na
tungefanya vizuri kama tungepata pesa. Hivi ndivyo akili ya masikini
yeyote ilivyo. Kijana masikini anaamini akipata pesa ataoa mwanamke
mzuri na atakuwa na furaha.
Miaka ikaenda, Juma Kaseja na wenzake akina Tomas Mashala, Alphonce
Modest na Mecky Maxime wakaendelea kuitumikia nchi yetu tu hivyo
hivyo, wakifungwa tunawatukana, wakishinda tunaamini wangeweza zaidi
kama tungekuwa na pesa.
Kizazi chao kikapungua, Juma akaja kucheza tena na kizazi cha akina
Henry Joseph, Nizar Khalfan na Amir Maftah.
Hawa walipata pesa, walipata pesa ambayo Juma hakuwahi kutarajia
kwamba anaweza kuipata akiwa na timu ya Taifa.
Tukaamini kwamba tutafanya vizuri kwa sababu tumeanza kupata wadhamini
na wanawapa wachezaji wetu pesa.
Tukaanza kutengeneza yimu ya vijana, akina Jery Tegete, Yusuph Mgwao,
Kiggi Makasy na Mrisho Ngassa. Tukasema hii ikikua itatupa furaha kwa
sababu sasa tuna pesa.
Lakini ikawa kinyume. Wakacheza mpaka sasa wanaitwa wakongwe, bado
hawakutupa ambacho tulikitarajia.
Tukajiuliza tatizo ni nini? Labda tatizo ni kocha. Tukamwondoa kocha
wetu kipenzi lakini hatukufanikiwa kufanya vizuri.
Ninapoandika makala haya kwa uchungu sana, wachezaji wa Timu ya taifa
wapo kambini. Huko wanalipwa posho ya shilingi 50,000 kwa siku ambayo
siyo ndogo kwa sababu maisha ya Mtanzania wa kawaida tunayajua.
Timu inakaa katika kambi nzuri, ina vifaa mpaka vya ziada. Tuna pesa
nyingi lakini bado nyavu za wapinzani hazichezi. Labda moto umepishana
na dhahabu na sasa dhahabu haing'ai. Labda sasa tuna pesa ila hatuna
tena wachezaji wazuri na ndio maana TFF waliamua kutumia pesa kutafuta
vipaji nchi nzima. Kazi ambayo haiwahusu kwa sababu timu ya Taifa siyo
klabu.
Pamoja na kuwa na pesa sasa hivi, bado timu yetu ya taifa haieleweki
inavaa jezi gani, inabadili jezi kulingana na upepo wa maisha.
Hatusemi watumie jezi ile ile na isiboreshwe, hapana. Lakini basi kwa
nini hatuna rangi maalum ya timu ya Taifa ambayo hata mashabiki
wanavaa?
Kwa sababu tuna pesa nyingi leo, tukataka tutumie baadhi yake kufanya
mchakato wa kubadili jina la timu ya Taifa. Sijui hili lililopo lina
tatizo gani, shukrani za dhati kwa serikali kwa kusitisha mpango huo.
Pesa siyo mbaya, na huwezi kuendesha mpira kama huna pesa, lakini
Sababu ya mchezaji kucheza chini ya kiwango leo hii ni ipi?
Kuna timu huwapeleka wachezaji wake Uturuki kuweka kambi, inawalipa
mishahara mizuri kwa wakati halafu wakirudi bado hawafanyi vizuri.
Kuna timu ina kila kitu, ina uwanja mzuri, ina vifaa, ina mabasi ya
kisasa, ina timu ya vijana lakini bado haifanyi vizuri kimataifa.
Kuna timu illijaribu kurudi katika msingi, ikapandisha timu yake ya
vijana ambayo ilikuwa nzuri. Tukasema ikiaminiwa na ikilipwa vizuri
itafanya vizuri lakini bado ilipopandishwa haikuleta nzjibu
yaliyotarajiwa.
Ndugu zangu, nikiyafikiria yote hayo naanza kuamini kwamba tatizo la
mpira wetu siyo pesa.
Tena yawezekana pesa ndiyo mchawi wa soka letu.
Ndiyo, ni pesa inayotufanya tushindane kumsajili Emmanuel Okwi bila
kujali kama ataisaidia timu au la.
Wakati akina Juma wanacheza bila pesa nyingi, ndoto ilikua ni kupata
pesa siku moja. Na kwa sababu hapa kwetu pesa ndio kila kitu basi
baada ya pesa kupatikana tukawa ndio tumemaliza kila kitu pia.
Bahati mbaya hatuna mwanasoka aliyecheza Ulaya kisha akaja kuimiliki
Sinza nzima kama wanavyofanya akina Yaya Toure huko Ivory Coast.
Tungekuwa naye angalau angewaonesha wachezaji wetu kwamba kuna pesa
nyingi zaidi ya hizi za Azam, Simba na Yanga.
Tunajua kwamba wachezaji wetu hawana msingi mzuri tangu utotoni,
lakini mimi naamini kwamba wangeweza angalau kuwa kichwa cha mbwa kama
wameshindwa hata kuwa mkia wa Simba.
Hakuna siasa inayompeleka mchezaji Ulaya. Ni kujituma kwake tu. Demba
Ba alijipeleka Ulaya mwenyewe, hakupelekwa na mtu wanaemsubiri
wachezaji wetu jamani.
Namhurumia sana shabiki, shabiki anaumia sana zaidi ya mchezaji pale
timu inapofungwa kwa sababu yeye hapati chochote, sana sana anaumia
kwenye daladala, anaumia kwenye kiingilio, anaumia akiporwa pesa zake
pale uwanja wa taifa. Anatarajia kupona uchungu wake kwa kuona tu
nyavu zikicheza, tofauti na nyinyi wachezaji.
Nyinyi mna tabu gani, mkijeruhiwa mnatibiwa, mpira mmepewa vipaji na
Mungu, mkifungwa mnajipoza na posho. Basi jitumeni, fanyeni mazoezi na
mfanye vizuri kwenye mechi ili pesa ionekane ndio ilikua tatizo enzi
za akina Juma.
Inatia hasira sana, akija kocha anayetoa mazoezi magumu kwa wachezaji
basi kocha huyo hawezi kudumu katika klabu. Wachezaji wetu wanajua cha
kufanya ili kocha afukuzwe kwa sababu hapa kwetu kocha sie
anayewasajili na siye anayewapa mikataba.
Sijui tatizo ni nini, kwa nini tunapenda sana mpira lakini mpira hautupendi?
Kama tatizo letu siyo pesa, tatizo letu ni nini?
.jpeg)
.jpg)
0 comments:
Post a Comment